|
|
Main » 2012 » February » 15
საღამო იყო, ციოდა. . . სახლში მარტო ვიყავი ძალიან ცუდად ვგრძნობდი თავს, მგონი სიცხეც მქონდა, ცოტა ხანში მოვიდა ალეკო. ჩვენ უაზროდ ვიჯექით და ვლაპარაკობდით. მალე ტელეფონმა დარეკა. ავიღე ყურმილი: -გისმენთ?! -დათოს სთხოვეთ? -დათო ვარ გისმენთ. . .
|
ნომერი პირველი სამშობიარო სახლის მოსაცდელში გაწყობილ საკამებზე 25-27წლის ბიჭი და 4წლის გოგონა ისხდნენ.ბავსვის ცისფერ თვალებში
|
ყოველ საღამოს, როცა მზე ჩადის
და თეთრი ზეცა ნელა ბინდდება
|
ისევ, მოგონება მახრჩობს... როცა, უმოწყალოდ მწვავდი... მაინც, ვერ გავიგე - რატომ? მე ხომ, სიგიჟემდე მწამდი...
|
"ღამე იყო მთვარიანი.... თოვლიანი.... ქარიანი...."
|
არ მინდა იყო მხოლოდ ფიქრებში,
ჩემი ცხოვრების ლამაზ სიზმრებში,
|
|
|
|
|
|
|
|
|