Main » 2012»April»13 » ხომ დაგპირდი არასდროს მიგატოვებ სულ შენს გვერდით ვიქნები მეთქი
9:49 PM
ხომ დაგპირდი არასდროს მიგატოვებ სულ შენს გვერდით ვიქნები მეთქი
ზაფხულის მშვენიერი დილა იყო..!! სკოლასთან უამრავი ხალხი იყო შეკრებილი..! აბიტურიენტებს სკოლის დამთავრებას ულოცავდნენ..) - მაარრ.. -ხოო ლიიკ..გილოცაავ ქალოო.. -შენც გილოცავ მაარ ..სად უუნდა გააგრძელო ? -იიცი მე მშობლები დეიდასთან მიშვებენ ლონდონში -მართლა?? ვაა რა მაგარია მარრ.. -ხო ლიკ მაგრამ დიდი ხნით ვერ გნახავთ და მომენატრებით..:( -არაუშავს..ნახე დრო რა მალე გაირბენს.. -მეც მაგის იმედი მაქვს ლიკკ..კაი წავედიი ხვალ მივდივარ უნდა მოვემზადოო. -კაი მაარ მომენატრებიი :( -მეეც ლიკ(და მარი ატირდა) -რა გატირებს სულელო..:( ნახე დრო რა მალე გავა...!! -მეც მაგის იმედი მაქვს ლიკ..კაი აბა წავედი მე და იცოდე შემეხმიანე ხოლმე -კაიი მაარრ..:* მარი სკოლას ნელნელა შორდებოდა მაგრამ რაღაც აკავებდა..თუმცა რაღაც კიარა ვიგააც.. ეს იყო ნიკა (ბიჭი რომელიც ძალიან მოსწონდა მაგრამ მას არ იცნობდა..ნიკა მარის სკოლაში ბოლო წელს გადმოვიდა და მარის პარალელ კლასში სწავლობდა). აი გათენდა ...მარი აეროპორტში მიიყვანეს..მშობლებს დაემშვიდობა და თვითმფრინავში ავიდა.სულ მალე ლონდონში ჩაფრინდა იქ მას დეიდა დახვდა.ძალიან თბილი შეხვედრა ჰქონდათ.აიღეს ბარგი და სახლისკენ გაეშურნენ..დაღამდა..მარიი ძალიან დაღლილი იყო და ადრევე დაწვა..ძილის წიინ ნიკა გაახსენდა,ვერ ეგუებოდა რომ ნიკა ასე შორს იყო მისგან.. მარი ვერ ხვდებოდა მაგრამ ნიკა აშკარად უყვარდა..თვალზე ცრემლი მოადგა და ასე თვალცრემლიანს ჩაეძინა. გავიდა ორი სამი დღე მარი სასწავლებელში წასასვლელად ემზადებოდა.პირველი დღე იყო ამიტომ ძალიან ნერვიულობდა..ის თავის დეიდაშვილთან სანდროსთან ერთად წავიდა რომელიც იგივე უნივერსიტეტში სწავლობდა.!მარის იქ მისვლისას საშინელი გრძნობა დაეუფლა მისთვის ძნელი იყო უცხო ბავშვებთან შეგუება მაგრამ სხვა გზა არ ჰქონდა.!ის თავის ოთახამდე სანდრომ მიაცილა..დათრგუნული შევიდა ოთახში და რას ხედავს..სახეზე ღიმილი დაეტყო..ტანში ჟრუანტელმა დაუარა,აფორიაქდა და ამის მიზეზი ნიკა გახლდათ.აღმოჩნდა რომ ნიკაც იგივე უნივერსიტეტში სწავლობდა.მარი ემოციებში იყო ვერ იჯერებდა რომ ასე შორს მყოფი ნიკას ნახავდა..ნიკამაც იცნო თავისი სკოლელი და გაუღიმა,მარი ამან კიდე უფრო დააბნია,მაგრამ პასუხის ნიშნად მანაც გაუღიმა. ლექციის განმავლობაში ერთმანეთისთვის თვალი არ მოუშორებიათ..მოკლედ იმ დღის მერე მარი და ნიკა ძალიან დაახლოვდნენ.. გავიდა დრო ერთმანეთი შეუყვარდათ კიდეც (თუმცა მარის დიდი ხანია ნიკა უყვარდა) ..ორივე ძალიან ბედნიერები იყვნენ მაგრამ მარის რაღაც აწუხებდა..მარი წუხდა იმაზე რომ თავის მშობლებს ბოლო რამდენიმე კვირაა არ დაურეკავთ და ამბავი არ უკითხავთ.. თურმე ხდებოდა საშინელება საქართველოში..რუს ოკუპანტებს თითქმის ნახევარი საქართველო დაუბომბავთ და ყველანაირი საკონტაქტო წყაროები განადგურებული იყო..მარის დეიდამ ეს ამბავი იცოდა მაგრამ მარის დაუმალა რომ არ ენერვიულა..ატყუებდა რომ ქსელები დაზიანებული იყო..! როცა მარიმ და ნიკამ ყველა გამოცდა წარმატებით ჩააბარეს საქართველოში წასვლა გადაწყვიტეს მაგრამ დეიდა ამის საშინელი წინააღმდეგი იყო..როგორ გაეშვა იქ, სადაც მარის და ნიკას დიდი საფრთხე ემუქრებოდათ..მაგრამ მარის ეს მტკიცეთ ჰქონდა გონებაში გამჯდარი..დეიდამც ვერაფერი გააწყო..ის მხოლოდ მაშინ გამოუტყდა ბავშვებს სიმართლეში როცა მარი და ნიკა უკვე თვითმფრინავში ასასვლელად ემზადებოდნენ......მათ თავზარი დაეცათ ..მარი საშინლად ანერვიულდა და ტირილი დაიწყო..ნიკა გაოგნებული იყოო რადგან ტელევიიზიით არაფერი გადმოუციათ..ნიკას მშობლები საქართველოში არ ცხოვრობდნენ ისინი ლონდონში იყვნენ.. -მარიი შვილო იქნებ ეხლა მაინც გადაიფიქრო წასვლა -არა დეიდა ახლა მე ოჯახს ვერ მივატოვებ (მარი ტიროდა) -კი მაგრამ დედაშენმა მთხოვა.. -არა..! მორჩა გადაწყვეტილია უნდა წავიდეთ ხომ ასეა ნიკა?(ნიკა ცოტათი შეყოყმანდა..მარის ასეთ საფრთხეში ვერ ჩაგდებდა მაგრამ მერე დაეთანხმა) -შვილო შენ რომ რამე მოგივიდეს ჩემს თავს ვერ ვაპატიებ -არაფერი მომივა გპირდები -უფალი იყოს თქვენი მფარველი ჩემო პატარებო..(დეიდამ მარის და ნიკას პირჯვარი გადასახა და მაგრად მიიკრა ორივე გულზე.) მარი მთელი გზა პანიკაში იყო ნიკა ძლივს აწყნარებდა.. აი თვითმფრინავიც დაეშვა..აეროპორტში სიწყნარე იყო..თითქოს თბილისში არაფერი ხდებოდა მაგრამ მარი ქალაქის ბოლოს ცხოვრობდა და იქიდან კი ნამდვილად მოდიოდა ტანკების გუგუნი..ორივენი ძალიან შეშინდნენ მაგრამ ისინი შიშს ერთად უმკლავდებოდნენ.. და აი შევიდნენ ტერიტორიაზე სადაც მარი ცხოვრობდაა..მათ წინ საშინელი სანახაობა გაიშალაა..ქალაქიი გვამებით იყო სავსეე..ნიკამ სახეზე ფერი დაკარგა,მარიც მუხლებზე დაიჩოქა და ტირილი დაიწყო -დეეე...დეე..დედააა...ვაიმე ჩემი ოჯახიი.. -მარ დაწყნარდი შენები კარგად იქნებიან აი ნახე.:( -რატომ ხდება ეს? რატომ აკეთებენ ამას? -მარ ყველაფერი კარგად იქნება დამიჯერე..მე შენთან ვარ და იცოდე რომ არ დაგტოვებ..:( ნუ გეშინია მარი უცებ გაჩერდა და წამოდაა...ის თითქოს რაღაცა ცუდს გრძნობდა... -მეშინია (ჩაილუღლუღა მარიმ) -მეც მეშინია მაარ მაგრამ გპირდები არასდროს..გესმის? არასდროს მიგატოვებ სულ შენს გვერდით ვიქნები.. (და ნიკამ მთელი ძალით მიიხუტა მარი გულზე) -მიყვარხაარ (მარიმ ძლივს წარმოთქვა ეს სიტყვები) -მეც მარ მეც ძალიან:( (უთხრა ნიკამ და ისე მხურვალედ აკოცა მარის როგორც არასდროს..მარი ვერ ელეოდა ნიკას..კოცნიდა და კოცნიდა უნდოდა რომ ეს წამები დიდხანს გაგრძელებულიყო მაგრამ აზრზე მალევე მოვიდა) ისინი შევიდნენ უფრო ღრმად ტერიტორიაზეე...საშინელება იყო..საშინლად ძალადობდნენ ხალხზეე..უმეტესად ახალგაზრდა გოგონებზე....ამის დანახვისას ნიკამ მაგრად მოჰკდა მარის ხელი და ნელ ნელაა ცენტრისკენ დაიძრნენ..აქ კიდევ უფრო საშინელი სანახაობა დახვდათ..ხალხი მათ წინ იხოცებოდა..მარიმ თვალები დახუჭა და ნიკას მაგრად ჩაეხუტა..მაგრამ უცებ სახე ეცვალა ნიკას ხელები გაუშვა ერთ ადგილს მიაშტერდა თითქოს ვიღაც დაინახა..მაგრამ გარჩევა უჭირდა რადგან ირგვლივ შავი კვამლი იყო..და როცა ოდნავ გაიწმინდა ირგვლივ ყველაფერი და თითქმის უნდა ამოეცნო თუ ვინ იყო ის ადამიანი უცებ მათთან ძალიან ახლოს ბომბი ჩამოვარდა...ნიკამ დროზე ადრე ჰკრა მარის ხელი და იქვე დიდი ლოდის უკან შეაგდოო.. (ნიკა ამ დროს ფეხში დაიჭრა) მარი საშინელ დღეში ჩავარდაა..ნიკა ამშვიდებდა მასს..სახეეს უკოცნიდა და მაგრად იხუტებდა გულში..როცა იმ ადგილას ყველაპერი მიწყნარდა მარი ფეხზე წამოდგა და ისევ იმ ადგილს დაუწყო ყურება იმ ქალს კარგად აკვირდებოდა და ბოლოს დარწმუნდა რომ ეს ნამდვილად დედამისი იყო..სახე გაუნათთდა -დედააა..დეეე (ყვიროდა მარი) -მარრ რახდება ? (წამოდგა ნიკა) -ნიკუშ იქ დედაჩემია შეხედე -დარწმუნებული ხაარ? -კი როგორ არააა ..რაგაცა სჭირს ნიკუშ ნახე იქაა ხესთან (თუმცა მარიმ რა იცოდა რომ დედამისი მკვდარი იყო..იის ხეზე მიყრდნობილი იყო გეგონებოდა ძალაგამოცლილი იჯდაო) ნიკაც დიდი ინტერესით უყურებდა იმ ქალს მაგრამ მან რაიცოდა იყო თუ არა ის მარის დედა..ნიკა თითქოს ხვდებოდა რომ ქალი მკვდარი იყო და გადაწყვიტა ეს მარისთვის ეთქვა უკან მოიხედა დააპირა მაგრამ მარრი იქ აღარ იყო.თურმე დედამისისკენ გაქცეულა და ნიკა რას ხედავს ...რუსმა ოკუპანტმა მარი დაიჭირა აშკარად მასზე ძალადობა უნდოდა..ძირს დააგდო მაგრამ მარიმ მაინც მოახერხა მისგან თავის დაღწევა..ნიკა ვერაფერს ვერ აკეთებდა დაჭრილი იყო..მარიმ ნიკას მოუხედაა უნდოდა ეჩვენებინა რომ კარგად იყოო და ამ დროს გაბრაზებულმა რუსის ჯარისკაცმა მარის პირდაპირ გულში ესროლა..ის იქვე დაეცაა...! -მარრიიიიიიიიი..!! იყვირაა ნიკაამ და მისკეენ გაიქცაა..ჭრილობა ხელს უშლიდა მაგრამ ის არ ნებდებოდაა..ჯარისკაცი უყურებდა როგორ მიიწევდა მისკენ დაჭრლი ბიჭი და ეს მოეწონა კიდეც..მოეწონა რომ ნიკა ასეთი გაბედული იყო..იის არც ჯარისკაცს და არც ჭრილობას შეუშინდა..! როდესაც მივიდა მუხლებზე დაიჩოქა და მარი წამოაყენა..ტიროოდაა ღმერთს სთხოვდა რომ მარი არ წაეყვანა მაგრამ უკვეე აზრი აღარ ჰქონდა მარი მკვდარი იყო.! ამასობაში ჯარისკაცმა ნიკა ძალის გამოყენებით წამოაყენაა უთხრა რომ ნიკა მას უნდა წაჰყოლოდა წინააღმდეგ შემთხვევაში მას მოკლავდნენ...მაგრამ ნიკამ წინააღმდეგობა გაუწია და ოკუპანტს სახეში მიაფურთხა.. რა უნდა მაას იმ რჯულის ხალხთან და მითუმეთეს იმ კაცთან რომელმაც საყვარელი ადამიანი მოუკლა..! ნიკა დიდი ხანი იდგა გაუნძრევლად...ნიკამ იცოდა რომ რუსიი მას ესვრიდა და ასეც მოხდა გამწარებუმა ჯარისკაცმა ვერ აიტანა ასეთი დამცირება და ნიკას მუცელში ესროლა ზედიზედ ორი ტყვია..ნიკაა მუხლებზე დაეცაა... გაიღიმა... თავი მაღლა ასწია და ღმერთს მადლობა გადაუხადა...მერე ისევ მარის დახედა და უთხრა ჩემო სიცოცხევ ხომ დაგპირდი>>> არასდროს მიგატოვებ სულ შენს გვერდით ვიქნები მეთქი<< თქვა თუ არა ნიკაა ძირს დაეცა მარის გვერდით...!! სისხლისგან იცლებოდა..მარისთვის ხელის ჩაკიდება მოასწრო და იმ წამსვე გარდაიცვალა..))შემაძრწუნებელი და თან "ულამაზესი" სანახავი იყო დაღუპული შეყვარებული წყვილი ხელჩაკიდებულნი რომ იწვნენ მოედნის ცენტრში..!! ♥ ამის შემხედვარე რუსმა გენერალმა ქუდი მოიხადა და გაკვირვებული უყურებდა ამ ულამაზეს წყვილს..ის გაოგნებული იყო და ჯერაც აზრზე ვერ მოდიოდა თუ რატომ არჩია ბიჭმა სიკვდილი სიცოცხლეს..იქ მყოფი ყველა რუსის ჯარისკაცი გაოგნებული იყო...ყველა ფიქრობდა..ფიქრობდნენ იმას რომ ქართველებს ერთმანეთისთვის განგებ თავის გაწირვა შეუძლიათ მითუმეტეს ასეთ ახალგაზრდა წყვილს..) ყველა დუმდა და უცებ სიჩუმე გასროლის ხმამ დაარღვია..გენერალი რომელიც მეთაურობდა ჯარს და რომლის ბრძანებითაც ამოწყვიტეს ურიცხვი ხალხი ძირს იწვა..მან თავი მოიკლა ასეთი სანახაობის შემხედვარეე..ქართულმა სისხლმა მაინც ძლია რუსებს..!საშინელი წვიმა წამოვიდა.. ყველამ დატოვა ტერიტორია რუსმა თუ ქართველმა ..მხოლოდ ნიკა და მარი დარჩა მოედანზე ..ულამაზესი სანახავი იყო დაღუპული წყვილი..!!იისინი უბრალოდ წავიდნენ შორს...!! ცაშიი..!!♥♥♥
