|
|
|
Main » 2012 » March » 12 » ყველაფერი წარმავალია (2)
1:30 AM ყველაფერი წარმავალია (2) |
-ნიკა ბიძია რაღაც უნდა გითხრათ....
-გისმენ.
-მე შეიძლება ვცდები მაგრამ უნდაა გითხრათ მე ძალიან შევიცვალე თქვენი შვილის გაცნობის შემდეგ თითქოს ჩემს უინტერესო ცხოვრებას აზრი მიეცა და ჩამესახა მომავლის იმედი რადგან მე ნინი შემიყვარდა ძალიან მიყვარს.
ოთახში სიჩუმე ჩამოვარდა არ ვიცოდი რაა უნდაა მექნა დავიბენი ავდექი დაა ოთახიდან გამოვედი. მკლავდაა იმის გაგების სურვილი თუ რას ეტყოდა მამა დათოს და ამიტომაც კარი დავხურე დაა გარედან გადავწყვიტე მოსმენა...
-დათო! მე ერთადერთი ვინც ქვეყნად გამაჩნიაა ნინია და მინდა ყველა უსიამოვნება ავარიდო რაც კი შეიძლება ცხოვრებაში გადახდეს ამიტომაც არ მინდა ის უბედურად გრძნობდეს თავს თუ მასაც სურვილი აქ შენ გვერდით ყოფნის მე საწინააღმდეგო არაფერი მაქვს მაგრამ არ გაბედო და ნინი არ მოატყუო. გული არ ატკინო... თორემ ჩემი შვილის დასაცავად მე ყველაფერზე წამსვლელი ვარ იცოდე...
-მე ნინი მართლა ძალიან მიყვარს მეც ცუდად ვიქნები თუ მას გული ეტკინება და ეს ჩემი მიზეზით არასდროს მოხდება...
-მაგრამ ნინის? ნინის უყვარხარ?
-არვიცი ეს მისთვის არასდროს მითქვამს.
ვეღარ მოვითმინე კარი შევაღე ოთახში შევვარდი და ჯერ მამას დაა მერეე დათოს მოვეხვიე და ჩუმად ყურში ჩავჩურჩულე...
-მეც მიყვარხარ სიცოცხლეზე მეტად...
დრო გადიოდა ზაფხულიც მალე მიილიაა დღე არ გავიდოდა დათო ჩემს გვერდით რომ არ ყოფილიყო სწავლა იწყებოდა დათო ყოველ დღე მაკითხავდა სკოლაში... ერთ დღეს სკოლასთან ვიდექი ჩემი ერთ-ერთი კლასელი მოვიდა რომელიც დიდად გულზე არ მეხატებოდა...
ლიკა:-რა იყო ნინიკო არ მოგაკითხა ბიძია დათომ?
-რა გინდა ლიკა?
-არაფერი ისეთი უბრალოდ მინდა გაგაფრთხილო რომ სანამ დრო გაქ დატკბი დათოსთან ყოფნით რადგან მე მომწონს დაა ვინც მომწონს ის ყოველთვის ჩემს გვერდით იქნბა...
ეს მითხრა და წავიდა... ამ დროს დათოც მოვიდა მეც არაფერი შევიმჩნიე ისე დავემშვიდობე ბავშვებს და წავედი. ერთ დღესაც ჩვეულებრივად სკოლაში ვიყავი გაკვეთილზე მასწავლებელმა გამიძახა და როდესაც გავდიოდი ლიკამ ფეხი დამიდო მე წავიქეცი თავი ცუდად დავარტყი და გონება დავკარგე. ამიტომაც სახლში გამიშვეს დამავიწყდა გამეფრთხილებინა დათო რომ უკვე სახლში ვიყავი, მამმ კი მითხრა რომ მისთვის არაფერი მეთქვა ამ ყველაფერზე და მეც ხმა არ ამომიღია. როდესაც დათო სკოლაში მივიდა ლიკამ დრო იხელთა და გამოელაპარაკა.
-რა იყო გაგეპარა შენი პრინცესა დათო ბიძია?
-უკაცრავად?!
-ხო რა არ იცი? ეტყობა შენთვის თქმა დაავიწყდა. ნინის ვიღაც ბაჩიმ მოაკითხა და მასთან ერთად წავიდა.
-ვინ ხარ საერთოდ ? და რა სისულელებს როშავ.
-არ გჯერა? წაადი და თავად კითხე.
ჩემთან ჩემი კლასელი ნათია იყო ჩემ კომპიუტერთან იჯდა და "სკაიპიც" ჩართული მქონდა. საღამოს კი როდესაც დათო მოვიდა ნათია წავიდა.
-ნინი როგორ ხარ ? რატომ არ იყავი სკოლაში?
-ვიყავი დათ მაგრამ ვერ ვიყავი კარგად და აღარ დაგელოდე.
მე ყავის მოსადუღებლად გავედი და დათო კომპიუტერთან დაჯდა. ოთახში რომ დავბრუნდი დათოს გაბრაზებული მწერას შევეჯახე.
-რა ხდება დათ?
-რა ხდება? არ იცი ხო? მე მეკითხები რა ხდება?
-ვერაფერი გავიგე
-ვინაა ბაჩი?
-ვინ ბაჩი რეებს ბოდავ.
-აი მოდი და ნახე ვინცაა (ჩატი გამიხსნა) მე კი წავალ. რადგან სათქმელი არაფერი მაქ... კარგად!
მე კი კითხვა დავიწყე: "ბოდისი პატარა რა ძალიან დიდი ბოდიში დღევანდელისთვის. ჩემო ტკბილო და თბილო... ძალიან ვნებიანი ყოფილხარ არადაა გარედან ესე არ ჩანდა :დ ეხლა მაინც დაადეე მაგ დათო თუ ვიგაცაა რაღაში გჭირდება <3 მიყვარხარ :* პასუხი არ მინდაა ვიცი რო შენც... ბიძად გეკუთვნის დაა მორჩი მასთან ღადავს :** "
როგორც კი კითხვა დავასრულე ლოგინზე დავვარდიი კუთხეში მივიყუჟე და ტირილი დავიწყე ესე არასდროს ვყოფილვარ უცებ ყველაფერი გაუფერულდაა ყველაფერი ნაცრისფერი იყო მოვიხსენი ის ვარდისფერი სათვალე რომელიც აქამდე მეკეთა და უკვე ნაცრისფერი გავიკეთე. მიმატოვა წავიდა და აღარც გამოჩენილა მაგრამ მე ხო არ მიცდია არაფრის ახსნა ალბატ გონია რომ დამნაშავე ვარ არადაა ეს ხომ მხოლოდ ლიკას და ნათიას ხრიკები იყო ვიბოღმებოდი ორივეზე... ყველაფერი შეიცვალაა და მე ჩემს უსიცოცხლო სხეული ქუჩაში შეუმჩნევლად დავდიოდით.... 1 წელი ისე გავიდაა ბედნიერებისგან არ გამიღიმია... ერთ ღამეს სიცივემ გამაღვიძა. ფანჯარა ღია იყო რომელიც ძილის წინ დავკეტეე ვიღაცის ხშირი სუნთქვა მესმოდა სიბნელეში ვერაფერს ვხედავდი მხოლოდ გარედან შემოსული ლამპონის სინათლე ანათებდა ოთახის პატარა ნაწილს დაა იქ არავინ ჩანდა... უცებ ჩუმი და ნაზი ხმა მომესმა....
|
|
Category: ♥ ისტორიები ♥ |
Views: 883 |
Added by: benduka
| Rating: 0.0/0 |
|
|
|
|
|
|
|
