ტკივილი რომელსაც სულით ვატარებ.. დასასრული !ასე ტკბილად გადიოდა დღეები..ჩემი და ლაშას სიყვარული დღითიდღე ძლიერდებოდა. ლაშა 17 წლის იყო,მე კი 2 დღეში 16 წელი მისრულდებოდა.. აი ასე სიყვარულით გავიდა ნანატრელი ორი დღე,გათენდა ზაფხულის უმშვენიერესი დღე..ეს მე მეგონა რომ მშვენიერი იყო,რადგან ჩემს ირგვლივ ყველა ბედნიერი იყო და მათ შორის მეც,რადგან მსოფლიოში ყველაზე თბილი და ყველაზე ტკბილი შეყვარებული მყავდა.. უცბად დამირეკა ტელეფონმა..
- რა ლამაზი დღეა,რა ნათელი მზეა,იმიტომ რომ დღეს ჩემი ანგელოზის დაბადების დღეაა !
- ვაიმეეე ლაშააააა! შე გიჟო და არანორმალუროოოო..
- გილოცავ საყვარელო,გაიზარდე დიდი გოგო,ჯანმრთელი და ბედნიერი რათქმაუნდა ჩემთან ერთად.. (მითხრა და გაიცინა..)
- დიდი მადლობა ჩემო სიცოცხლევ,ძალიან გამაზარე ლაშ..
- მარ მიდი მოწესრიგდი და გამოგივლი,შენთვის სიურპრიზი მაქვს..
- კაი მიდი,მიყვარხარ აი ძალიან ჩემო სიხარულო..
- შენ ის თქვი როგორ მიყვარხარ.... :*:*
..... დავკიდე ყურმილი და ახლა ნინო მირეკავს...
- მარიიიიამ გილოცააავთ მე და ნუციიიი,ბედნიერებას,ჯანმრთელობას და სულიერ სიმშვიდეს გისურვებ ჩემო კარგოოო..ძალიან გვიყვარხარ..
- ვაიმე გოგოებო დიდი მადლობააააა :*:* გაიხარეთ მეც ძალიან მიყვარხართ.. საღამოს ასე 8-9-ისკენ დავჯდეთ ხო ??? ეხლა ლაშასთან ერთად გავდივააარ :*:*
- ხოო?სად მიდიხართ?უკვე დროა?ჯერ რომ პატარა ხარ?მე მეჯვარე არ ვიქნები?
- ვაიმეეე შე მძოროოო,რეებს არ მოთხრი ხოლმე... კაი გაკოცეთ აბა და დროებით..
- კაი მარ მიდი ჩკვიანად.. ))
ჩავიცვი,მაკიაჟი გავიკეთე და ლაშას გადავურეკე..
- ლაშ მზად ვარ.. :*
- გოგო გარეთ ვდგავარ გამოდიიი.. :*:*
გავედი გარეთ და ლაშა არ დამხვდა..აქეთ იქით გავიხედე და რომ ვერსად ვნახე გავბრაზდი.. უცებ მოსახვევიდან გიჟივით გამოვარდა შავი BMW და ჩემს ფეხებთან გაჩერდა.. კარები გაიღო და გადმოვიდა ლაშა,რომელსაც ხელში მარტო ჩემხელა დათვი ეჭირა..
- მარიკუნაააა,გილოცავ ჩემო სიხარულოოო :*:*:*
- ვაიმეე,ვაიმეეე რა ლამაზიააა.. დიდი მადლობა ჩემო ჩემო ერთადერთო.. მივედი,არა კიარ მივედი მივახტი და ჩავეხუტე....
- მარ იცი ეს ჩემი მანქანაა..
- რააააააააააააააა?? ვაიმეეე გილოცავ ლაშაააა,მშვიდობაში მოგახმაროს ღმერთმა.. :*:*
- არ გინდა სადმე გავისეირნოთ??
- აუუ კიიი და სააად ???
- წამოდი ბავშვობა გავიხსენოთ არ გინდა ?? მთაწმინდაზე დავაწვეთ..
-კიიი მინდა მინდაა.. შენთან ერთად ყველგან მინდა..
(ჩავჯექით მანქანაში და დავიძარით და ბევრი ვილაპარაკეთ..)
- მარი 16 გახდი ხო??
- არააა,11-ის :D
- ეეე უკვე დიდი გოგო ხარ.. ცოლად როდის უნდა გამომყვე ?
- ვაიმე ლაშა რამდენი გაკლიაა,მიდი მიდი იარე რა..
გააჩერა ლაშამ მანქანა,თითქოს ჩემს ჯინაზე და ყურება დამიწყო..
- იცი როგორ მიყვარხარ?
- არ ვიცი..! აბა მითხარი
- აი ისე მიყვარხარ რომ მზად ვარ შენთვის ყველაფერი გავაკეთო,შენ ჩემი ანგელოზი ხარ,ჩემი ანგელოზი რომელიც ღმერთმა გამომიგზავნა :*
(მე თვალებიდან სიყვარულის ცრემლები მომდიოდა,რომელსაც ლაშა მიმშრალებდა..)
- მარი..
- ჰო
- ძალიან მიყვარხარ და იცოდე რაც არ უნდა მოხდეს ყოველთვის მეყვარები..
- რას ქვია რაც არ უნდა მოხდეს??
- არაფერს უბრალოდ იცოდე რომ უშენოდ ჩემი სიცოცხლე აზრს დაკარგავს..
- ვიცი ლაშა მეც იგივეს თქმა მინდა... იცი როგორ შემცვალე შენ?? აი სულ სხვა მარიამი ვარ,უფრო ხალისიანი და მოსიყვარულე..
- აი ეს შენ.. ( მითხრა და მთელი გრძნობით მაკოცა)
- კაი ეხლა წავიდეტ რა )
- კაი ჰო..
ავედით მთაწმინდაზე,ძალიან კარგი დრო ვატარეთ,ატრაქციონებზე ვიჯექით,ვიცინოდით,ვლაპარაკობდით,ვსეირნობდით.. მოკლედ ერთად კარგ დროს ვატარებდით.. დრომ ძალიან სწრაფად გაირბინა,დავხედე საათს უკვე 5 იყო დაწყებული..
- ლაშ წავიდეთ კაი?? თან დღეს ჩემთან ვიკრიბებით და უნდა მივხედო საქმეებს... შენ წამოხვალ ეხლავე თუ მერე მოხვალ ?
- წამო ეხლა მიგიყვან შენ,მე სახლში გავალ მოვწესრიგდები და გამოვალ..
.................
მთაწმინდაც დავტოვეთ და წამოვედით.. მანქანაში რომ ჩავჯექი დაღლილი ვიყავი და ჩამეძჳნა.. მივედით ჩემს სახლთან ..
- მარიკუნაა,გაიღვიძე სიხარულო მოვედით..
მე გამოვფხიზლდი,ლაშას ვაკოცე და მანქანიდან გადავედი,გადმოვათრიე ჩემი დათუნია და სახლში შევედი...
დავურეკე ნინოს და ნუცის და ვთხოვე ჩემთან გამოსულიყვნენ,მაგათაც მეტი რა უნდოდათ,გამოვარდნენ გიჟებივით .... ჩვენ მისაღები ოთახი გავანთავისუფლეთ და დავურეკეთ ბიჭებს.. ისინიც მალევე მოვიდნენ და მოგვეხმარნენ.. ოთახში დავდგით მუსიკალური ცენტრი,მაგიდა სკამები..ბუშტებითაც კი მოვრთეთ.. ტორტიც ვიყიდეთ.. აი ძალიან მალე გავიდა დრო,სუფრაც ნელ ნელა იშლებოდა,ხალხიც გროვდებოდა.. ყველა შევიკრიბეთ და ლაშას ველოდებოდით.. დიდი ხანი მოგვიწია ლოდინი,ერთი შვიდჯერ დავურეკე და არ აიღო,ძალიან გავნერვიულდი.... მოვიწყინე,გული ცუდს მიგრძნობდა..მთლიანად მაკანკალებდა.. უცბად ოთახში ლაშა შემოვიდა..
- მარი რა გჭჳრს??
- ლაშაააააააააააააა,ვუთხარი ტირილით,სად ხარ ამდენ ხანს ?? რატო მანერვიულებ ჰა ??
- რა დაგემართა მარიკუნაა?? საცობში მოვყევი და,,,
- ყურმილს რატოარ იღებდი???
-გავთიშე,ხოიცი საჭესტან არ ვლაპარაკობ..კაი რა მარ გამხიარულდი დღეს შენი დაბადების დღეა ანგელოზოოოო... :”*:*:*
ყველა სუფრას შემოუსხედით,ჩემი ლაშა თამადად დავსვი,მე გვერდით მივუჯექი და დაიწყო გრიალიიი... პირველი სადღეგრძელო რათქმაუნდა მე მომიძღვნეს... ყველამ დალია და ავდექით საცეკვაოდ.... ძალიან ძალიან ბევრი ვიცეკვეთ..
- ლაშ,მეტი აღარ შემიძია ცუდად ვარ,ვუთხარი და წავიქეცი..
- იქ გაჩერდა მხიარულება და ცეკვათამაში... როდესაც გონს მოვედი მთელი სამეგობრო თავზე მედგა..
- რა მოხდა??
- მარი კარგად ხარ?? რა დაგემართა პატარაავ?? ;(
- ვაიმე ლაააშ,მოვეხვიე მაგრად,უცბად ცუდად გავხდი ჰაერი არ მეყო... შევხედე საათს უკვე 23:00 საათი იყო.. ბავშვები დაიშალნენ და მე და ლაშა დავრჩჩით მარტო...ავალაგე ყველაფერი და დივანზე დავჯექით ორივე..
- ლაშ წადი შენ ისედაც გადაღლილი ხარ,მარა საჭესთან როგორ დაჯები??
- ნუ ნერვიულობ ცოტა დავლიე ))
დედაჩემიც მალევე მოვიდა და ლაშა გავაცილე...
- მისმინე,როგორც კი მიხვალ დამირეკე გთხოვ არ მანერვიულო..
- კაი ანგელოზო....
შევედი ჩემს ოთახში და ჩავრთე კინო.. სახელად ”50 პირველი პაემანი...”
ტელეფონმა დამირეკა..
- მარ რას შვები??
-მიხვედი ლაშ??
- კი ანგელოზო... არ გეძჳნება?
- არა რა დამაძინებდა გაგიჟდი??
- კაი მარი მიდი ეხლა დაისვენე ანგელოზო ხვალ გამოგივლი და გავისეირნოთ..
- კაი აბა ტკვილი ძილი ჩემო სიცოცხლის ერთადერთო აზროოოო :*:* მიყვარხარ..
- მეც ჩემო ფერიააა.. ) ტკბილი ძილი აბა..
- შენც ასევეეე...
................. მეორე დღეს ავდექი თავი მისკდებოდა,12:30 იყო.. ლაშამ დამირეკა..
- მარ როგორ ხარ ?
- რავიცი თავი მისკდება შენ?
- მე ისე რა ) ხო კარგად ხარ ?? წამოხვალ გავისეირნოთ??
- სად მეპატიჟები??
- ჩემი ძმაკაცი ხოიცი ნიკა ??
- კიი მერე ?
- ხოდა წყნეთში იყიდა ბაითი და წამო გაუაროთ,მთელი სასტავი იქ არის..
- კაი მაშჳნ ნახევარ საათშჳ ჩემს სახლთან იყავიიი..
-კარგი გელოდები...
მე მოვწესრიგდი და ქვევით ჩავედი.. ლაშამ მანქანის კარი გამიღო და დავჯექი... გავწიეთ ნიკას ბაითისაკენ.. ძალიან ცუდად მამახსოვრდება ის დღე...ლაშას ერთი ხელით საჭე ეჭირა,მეორეთი კი ჩემი ხელი..
- მარ ჩუმად რატომ ხარ ?
- რავიცი უბრალოდ..
- მარი მისმინე.. ძალიან მიყვარხარ და ვიგრუზები რა ნუ ხარ ეგეთ ხასიათზე რააა..
- მეც მიყვარხარ ვუთხარი და მთელი არსებით და გრძნობით რაც იმ წუთში ვიგრძენი ვაკოცე..
- ლაშ გახსოვს ჩვენი გაცნობის დღე ??
- კი სიცოცხლე მაგას რა დამავიწყებს... შე ბატო ეხლა მითხარი ვინმემ მოგცა ჩემი სკაიპი თუ შემთხვევით იყო ეგ ყველაფერი ??
- გაგიჟდი ლაშაა??? ხო გიტხარი აიი ძალიან შემთხვევით... რმერთს მადლობა რომ შენ შემხვდი ამ ცხოვრებაშიიი :*
- ეეე რა კაი იყო არა გაცნობის რამოდენიმე დღე ?? ისე მარ მეორე დღეს როგორც კი გნახე გული ცუდად გამიხდა და მაგ წუთიდან ვიგრძენი რომ მიყვარდი...
- ჰოოო ვიციიი,ის გახსოვს? მთელ ქუჩაშჳ რომ იყვირე ” მარი მიყვარხარო ?” მაშჳნ ნახვარი საათის ნანახი მყავდი..
- აუ მაგას რა დამავიწყებს... აი ასე ვლაპარაკობდით მთელი გზა... დაახლოებით 5 წუთში საშინელი ტრაგედია დატრიალდა... დიდი სისწრაფით მოძრავი მერსედესის მანქანამ წონასწორობა დაკარგა და ინერციით ჩვენი მანქანისკენ წამოვიდა და შეგვასკდა მთელი ძალით.. მის მერე აღარაფერი მახსოვს,მხოლოდ ნინოს მოყოლილიდან გავიგე რომ.. სადღაც 20 წუთში პატრული მოსულა,მე საავადმყოფოში აღმოვჩნდი,21 დღე გავატარე კომურ მდგომარეობაში.. გამოვედი თუ არა კომიდან,მეგონა ცუდი სიზმარი ვნახე,არადა სიმართლე ყოფილა.. ავარიიდან რამოდენიმე წუთში ლაშამ სამუდამოდ დამტოვა.. დატოვა მისი მშობლები,ახლობლები,მეგობრები..ის ისე გარდაიცვალა რომ ვერც ვნახე... იგი დაეკრძალათ კიდეც.. მე ვღრიალებდი ბოლო ხმაზე არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა..გაცოფებული ვიყავი.. დავკარგე ყველანაირი სულიერი გრძნობები... ემოციები,ყველა მე მაკავებდა,ცოტაღა მაკლდა რომ ჭკუიდან არ გადავსულიყავი.. დავეცი ძირს და ბღავილი ამომხდა.. ძლიერი ნერვიულობით გული წამივიდა...იცით რა დღეები გადავიტანე ?? სულშჳ ახლაც მცივა ..
გამომწერეს თუ არა საავადმყოფოდან მეორე დღესვე წავედი სასაფლაოზე.. მივედი მივუახლოვდი მის საფლავს,მისთვის ქვაც კი გაუკეთებიათ.. იმ სურათზე ცემი ბიჭი იღიმოდა... აი ზუსტად ისე მე რომ გამიღიმებდა ხოლმე.. დავეცი მის საფლავზე და მაგრად მოვეხვიე ცივ მიწას..
- ლაშა,ჩემო სიცოცხლის ჩამქრალო სანთელო,რატომ წახვედი ასე ნაადრევად?რატომ მიმატოვე მე??რატომ დატოვე შენი საყვარელი ხალხი?? რატომ გამინადგურე სული?? ჩემი ტკივილი სულსაც მოედო და მის იქიტაც წავიდა,როგორ მენატრები იცი?? ახლაც არ მჯერა რომ შენს ახალგაზრდა საფლავს ვეხუტები... ასე რატომ გაგწირა უფალმა??? შენ ხომ მხოლოდ 17 წლის იყავი ??? ასე ვატარებდი ყოველ დრეს მის საფლავთან... სიცოცხლის ხალისი დამეკარგა.. ყოველი ჩემი დღე გაწამებული იყო.. ნინო და ნუცა გვერდიდან არ მშჴრდებოდა,მაგრამ ის სულ სხვაა როდესაც შენი მეორე ნახევარი შენს გვერდითაა.. ასე გადის დრო,მე ლაშა არ მავიწყდება,ის ჩემი ტკივილია,ტკივილი რომელსაც სულით ვატარებ...ახლაც კი როდესაც გამახსენდება მისი თბილი სიყვარულით სავსე გამოხედვა მივდივარ მის ნაჩუქარ დათუნიასთან და ვეხუტები....
|
