|
|
|
Main » 2012 » February » 12
ეგვიპტეში სკანდალია,
ჟურნალისტთა ბუმია,
აკლდამაში ადგა წეღან,
ფარაონის მუმია.
|
ო, სიყვარულო, რამოდენა ქუსლი გქონიაგულში ჩამკარი, დამიტოვე კვალი ჭაღარაშარვლის ტოტივით, ჩემი გრძნობა, ფეხებს გკიდიაშენს გამო დავრჩი გამოხრული კბილის ამარა... |
განა რამეა?
არც არაფერი.
თან მეზიზღები,თან მევასები,
იქნება მოხვიდე და მკითხო "რატომ”?
უბრალოდ გპასუხობ:
"დეგენერატო”!
განა რამეა?
არც არაფერი.
შენთვის,ჩუმად ხომ შენც გენატრები?
მე არ ვაპირებ ამის გამხელას,
როგორ "გაჩმორებ”ბიჭო მაგხელას?...
|
ნეტა რა მოხდებოდა ჩვენ, რომ უკვდავები ვიყოთ? ვინ იცის? ან გვინდა კი სამარადჟამოდ ამ ცოდვილ დედამიწაზე ცხოვრება? და რწმენა , რომ არა ვინ იცის როგორი იქნებოდა ჩვენი ცხოვრება. მე მეცოდება ყველა ის ადამიანი, რომელსაც რწმენა არ გააჩნია, არ სწამს არავითარი ღვთიური სასწაულის. და მაინც ჩვენ რომ უკვდავნი ვიყოთ, რა იქნებოდა? |
ერიკი მაღალი შავგვრემანი მწვანეთვალება ბიჭი იყო. 17წლის. მხიარული, მეგობრული, გულღია, კონტაქტური. ყველა გოგო გიღდებოდა მასზე კოლეჯში.
|
ვეღარ გავუძლებ ალბათ ამ ტკივილს დაუსრულებეს, ოდნავ ნაღვლიანს. შემოღამებას ალბათ შევხვდები და განთიადზე ცრემლებს ავკრიფავ… |
ტკივილი რომელსაც სულით ვატარებ.. დასასრული ! |
sruladshi naxes sasiyvarulo suurateeebi |
შენით თენდება, შენით ღამდება,
ჩემო ძვირფასო დედა!
|
რასაც განვიცდი, რასაც ვეხები...
რასაც ვპოულობ და რასაც ვკარგავ...
|
შენით გადაღლილი ჩემი ემოცია,
ფრაზებს მივანდე და
ლექსად შევუკვეთე,
ტერფით ნატკენია ისევ დედამიწა,
ღმერთო,
ჭრილობაზე სული შეუბერე.
|
ღმერთო, წარსულის ცოდვებს მაგონებს
შენი ტაძარი ბროლის მინებით...
როცა მიჭირდა, ვერ გაგაგონე
ლოცვა გულიდან მონადინები!
|
მიყვარს ეს ლექსი (სამწუხაროდ ავტორი ვინაა არ ვიცი) |
|
|
|
|
|
|
|
|
