|
|
|
Main » 2012 » May » 12
წვიმის შემდეგ ზღვა გამოყრის ნაგავს, სანაპიროს რითი აღარ გვივსებს… ჩემი გული ნაწვიმარ ზღვას არ ჰგავს, -შიგ იტოვებს ჩაჯანგებულ ისრებს…
შენ ვერ გაიგებ ჩემ ხმას,გპირდები უბრალოდ აქ თუღა მნახავ, გპირდები მხოლოდ სურათებში გაიგებ როგორი ვარ.გპირდები არასდროს გაგახსენებ თავს გპირდები წავალ, გპირდები გავიზრდები და მერე მართლაც დაკარგავ ჩემი ნახვის შანს ♥
|
შენ ხარ_აქამდე რაც უნდა მეთქვა, შენ ხარ ოთახში ჰაერზე მეტი.
წადი, შენი ადგილი აქ არ ყოფილა..... წადი და უკან დაიბრუნე წართმეული..
არსად აღარ არსებობ .. )) ბოლო გვერდივით ჩაგიკითხე და სამუდამოდ დაიხურა ზღაპრების წიგნი .. ♥ )) .. სამუდამოდ .. )
|
მე თუ ვიღიმი პირფერობა სადღაც აგდია, და რაც ჩემშია ყველაფერი მუდამ ნაღდია..]]>
მოდი, მოიწიე და მოგიყვები.. როგორ გეყვარებოდი, რომ გიყვარდე.... ♥
ხანდახან მაინც გამიხსენებ ისე უბრალოდ , და ეს უბრალო გახსენებაც მოგენატრება:-)
|
შეყვარებული ყავს ?
- მერე რა ...
- ხედავ როგორ არის მასთან ერთად ?
- მერე რა..
- ისმენ როგორი გატაცებით ყვება მასზე ?
- მერე რა ..
- შენ გიყვარს ის და მერე რა თუ მას არ უყვარხარ ..
|
1.ბევრჯერ მიტირია ჩუმად...მიტირია შენთვის...
2.ყველგან გაზაფხულის სუნია..
3.ზოგჯერ არავინ არ მეცოდება...ზოგჯერ კი ყველას მაგიერ ვტირი..
|
1)ვაიმე როგორ მიყვარს, როგორ მენატრებაროგორ მინდა შევჭამორა გემრიელია რა საყვარელი ჩემი ბარამბოოო :D :P
2)ცხოვრება გამოცდაა, ან ჩააბარებ ან არა.....
3)სევდა გულს სტკივა თვალებს კი არა, მაგრამ თვალი ჩანს გული კი არა
|
1.არ ვაპირებ ვილაპარაკო მხოლოდ ჩემს კარგ თვისებებზე ვაღიარებ რომ საშინლად ეგოისტი ვარ!!
2.მე არ მეშინია ღამის რადგან მასაც დღე აცოცხლებს და ოდესმე გათენდება... მთვარეც ხომ მზის საშუალებით ანათებს!!!
3.ეს ჩემი თეატრია და თუ თქვენ არ გაწყობთ სცენარი და თქვენი როლი - დაიკავეთ მაყურებლის ადგილი ... = )))
|
1) არ გინდათ ტყუილი!მე ლამაზი ტყუილების გარეშეც ყველანი მიყვარხართ ..
2)მერე რაა თუ გრძელი ფეხები არ მაქვს?მერე რაა თუ ლამაზი არ ვარ?მერე რაა თუ მაღალი არვარ?მე ჩემი გულითაც ცამდე ავალ ))
3)მეც მინდა ტირილი... თანაც როგორ,როგორ მინდა რომ იცოდე, მე ბავშვობის დროინდელი ოცნება გამიტეხეს, იმაზე უფრო ძველი ვიდრე შენი იისფერი სათამაშო.
|
1 )) - ძნელია სდიო ბედნიერებას კუდში რომელიიც შენ არ გეკუთვნის))
2 )) - ყველაზე რთულ მომენტში მე შენთან ვიქნები წამოდი..! მომე ხელი ჩვენ ერთად ვქნებოთ ♥ ))
|
- - ვკვდები ! - რას ინატრებდი ყველაზე მეტად ახლა ? - იმას, რომ მე მხატვარი ვიყო ! - რატომ ? - დავხატავდი ბევრ ყვავილს და ისინი აღარ დაჭკნებოდნენ... დავხატავდი წვიმას, რომ მარტო არ დავჩენილიყავით... დავხატავდი ბედნიერებას, რომ არასდროს მოგვეწყინა... დავხატავდი მთვარეს, სასწაულები ხომ ღამით ხდება მხოლოდ... დავხატავდი ყველას ვინც მიყვარს, რომ სულ მათთან ვყოფილიყავი... დავხატავდი ორი ადამიანის შერიგებას, რომ ისინი აღარ დაშორებულიყვნენ... და ბოლოს შენ დაგხატავდი, რომ არასდროს დამვიწყებოდი ! ❤ ))
|
-საბააა!!დავუყვირე მე...
საბა უკან მოუხეედავად გაიქცა...
კარები მოვაჯახუნე...ტირილი დავიწყე...
მივხვდი რო თავის საყვარელ ადგილას იქნებოდა...
2 დღე არ გამოჩენილა...სახლშიმარტო ვიყავი...ვნერვიულობდიი...რა აღარ ვიფიქრე...ისევ ტელეფონია...მარი მირეკავს...
|
-საღამომშვიდობისა!!
საბამ გამიღიმა=))
-არ გშია?
-კიი))
-კარგი,ეხლავე,მოდი მაგიდასთან თან სალაპარაკო მაქვს...:)
-სალაპარაკო?:)საინტერესოა...კარგი,ეხლავე...
მოკლედ მაგიდას მივუსხედით : ))
-დაიწყე...
|
-ხო მარ რას შვრები...
-მე არაფერს...შენ როგორ ერთობი?:)
-რავი არც ისე კარგად : ))
-აჰაა...
-რა აჰა?
|
-ლიზ წავედით !
-ხო,ხო ეხლავე...
-არ გინდა წამოსვლა?
-არა როგორ არა...პირიქით:)
-კაი კაი დაუჩქარე....
-ვსო წავედით:)
|
დილიის 7 საათი იყო დაახლოებით=)ტკბილად მეძინაა დაა ამ დროს ტელეფონმა დარეკა,ვიფიქრე ეხლაა ვინ უნდა იყოს თქო და მოვემზადე საკითხავად თუ რატომ გამაღვიძა ასე ადრე...მაგრამ გავიგე თუ არა საბას ხმა სიბრაზემ გადამიარა= ))
|
გავხდები: შენი რიგითი წუთი, ყოველდღიური ნაცნობი,მოძმე. სახლის წინ მდგარი სანაგვე ყუთი, მტვრიანი ქუჩა,აპრილის მოწმე. გავხდები: უცხო გამვლელი ძაღლით, შენი ხელ-პირის დაბანა დილას, სარეცხის ფრთებით გაშლილი სახლი, სადილის კოვზი ან მაწვნის ქილა. |
|
|
|
|
|
|
|
|
